Радован Павловски - Фатаморгана

Дожд врне а дожд нема
сонце грее а сонце нема
влегуваш во градот
градот го нема
пловиш по море
(и риба сонува море)
а море нема


зборувај дожд
зборувај земја
зборувај човек
зборувај време


Фатаморгана
тропа на врата
зад увото изгреало сонце
гледаш а не слушаш
слушаш а не гледаш
зад увото изгреало сонце
ниту слушам ниту гледам


кукурикаат петли
секој петел во својата ноќ
зборувај дожд зборувај човек
зборувај семе врне дожд
одразглоби бол од зглоб


Фатаморгана тропа на небото
врне дожд
врати се во себе
од градот во градот
од песната во песната
врати се во себе
во спокојно лудило на убавината.