Анте Поповски - Мојот народ пред распаќа

Прво pacпaќe:

По овој пат,
мнук мнука ќе води
- векови.

Рамнинава
од плеќи планина ќе ја престориш
од планина Непреод да протече.

Симни се долу
Дно да му станеш
Крв да ти стане
- Не чекај !

Второ распаќе:

Овој пат води
Од твоето небидие
До тебе.

Врз сите неба небо
Од твојата маштина направи
На него Непокор да израсне.

По стеблото симни се
и жилав заврзи
корен да му бидеш
Врв да ти биде
- Не чекај!


Трето pacпaќe:

По овој пат
од сите провалии побезнадежен
Дожд ќе се престориш.

Далеку
Врз својата пепел
заврни

И мост од себе направи
од брегов тебе маченик
до брегон тебе недостижен

Помини!

Четврто распаќе:

Ти,
над сите дабови вечен,
над сите мориња безбрежие,
над сите распаќа распаќе

По твоето корито
Мојата судбина тече
Носи ме!

На твојот корен
мојата жила врза
расни ме!
Врз твојата пепел
и мојава нека тежи
- прими ме!

Над сите зла
Најцрно ми е
Без тебе!