Анте Поповски - Обично попладне

Со што посвето поетот на Македонија
може да го затвори кругот на својот век
освен во своите дланки да ѝ принесе
вода на ранетата птица во дворот
и освен пеејќи им да ги израстува
своите внуци и низ нивната насмевка
да го согледа корењето на новиот век
во кој да згусти татковината ни?

Печат од три ѕвезди во една
втиснувам во моите соништа
и си заминувам. Граби,
се тресе од тропотот
на мојот втроен коњ
небесата.