Секоја ноќ кога сонувам одам
и во најдалечните краишта на светот
и се шетам низ својот имот:
тетреб ми пее во Алпите, а в Азија
имам сонце и сита, - на друг крај на Имотот
и ноќ, та додека на едно место
сум успиен, на друго пак под
сончев зрак калемам ружа, буден
под клуч чувам Тајни во Пустина
За конак имам
ѕвезда над Антарктикот
Јас нема никогаш да знам
за смртни часови; сури катедрали
ја притискаат Европа, а еден дел
на Имотот ми е ту во војни
ту во свадби, а тука крај мене
Чувар е Времето
кое и војува и закопува
да се одбрани и движи
Генијот постојано работи
во Имотот што ме жалости
со своите слики, пеперугата што мислев
дека е вечна, нејзини рефрени се
лисјата жолти наесен
Птиците што кога јас сонувам
тие се само бројки на сонот што летаат
и којзнае каде исчезнуваат
заено со ритамот на моите вулкани.
Тоа што имаш ти, тоа не е многу
но во тоа што имаш ти
минува целиот свет. Исто толку Имот
има и некој друг
и во најзафрлената ѕвезда.
No comments:
Post a Comment